Rengin görsel bir değer, ama “amaç değer” olarak ele alıp kullananlar, resim sanatında “Emprosyonist” akımının temsilcileri olmuştur. Emprosyonistlere kadar renk üzerinde bulunduğu objeyi ifade eden, onu tanıtan ona yapışık bir eleman idi. Bu subjektif ve hatalı bir anlayıştır. “ışık ve renk” in birbirine bağlılığı düşünülmemiş, ışık renklerden ayrı olarak değerlendirilmiştir. Eski inanışa göre ışık ve renk ayrı iki şeydir. Çağımızda ışık tayf renklerinden meydana gelmiş bir enerjidir. Işık aslında beyaz bir ışık değildir. Güneş ışığı, tayf renkleri halinde, birbirine girişmiş olarak objeler üzerine düşer ve onu aydınlatır. Her obje ve varlık, eski inanışın ötesine “belirli ve değişmez” renklere sahip değildir. Renk objeler üzerinde daima değişir, değişim ışığın geniş açısına ve cismin ışık yansıtma yeteneğine bağlıdır.
Doğanın renkleri gözümüzün önünde değişir. Bahçedeki çisimlere günün en şiddetli olduğu zamanlarda baktığımızda başka, akşamüzeri güneş batarken baktığımızda başka türlü görünürler. Bu değişiklik güneş ışığının sabah saatlerinde az etkili, öğle saatlerinde çok kuvvetli, akşam saatlerinde ve gece daha farklı olmasındandır.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder